Sebebi...

Havalar ısındı...
Bizler nasıl kendimizi sokaklara, açık havada yürüyüşlere attıysak; kent yaşamını paylaştığımız köpeklerimiz, kedilerimiz de aynı şekilde güneşin tadını çıkarıyor...

Kimi zaman bir otobüs durağında...
Kimi zaman metronun girişinde...
Kimi zaman bir parkta...

Bizlerin kısa süreliğine bulunduğu, gün boyu gelip geçtiği yerlerde onlar...
Bizler evlerimize çekildiğimizde yine oralarda...

Kimi otobüs durağında...
Kimi bir metro girişinde...
Kimi bir parkta...

Çünkü onlar sahipsiz ve evsiz...

Bu fotoğraftaki köpek de kim bilir ne zamandır sokaklarda?
Kim bilir ne zaman kısırlaştırılmış? Ne zaman yapılmış aşıları?
Neyse ki kulağına küpesi takılmış... 
Çok merak edersek, bu soruların yanıtlarını bulabiliriz küpe numarasından...

Ama asla bilemeyiz kaç kez korkmuş insanlardan...
Ya da korkutmuş mu insanları? 
Asla bilemeyiz kaç kez kovulmuş diğer köpeklerin arasından...
Ya da lideri mi acaba gruptaki diğer arkadaşlarının?
Asla bilemeyiz kaç kez yaralandı da döndü bakımevine?
İyileşene kadar ne acılar çekti bilemeyiz...

Sokağa döndüğü gün özgürlük müydü hissettiği, endişe miydi yoksa?

Kentteki tehditlerle bir kez daha yüzleşmekten ürkmüş müydü? 

Bakımevinden çıktığına sevinmiş miydi?

Açlık çektiğinde, yazın sıcaklar kavurduğunda, kışın soğuklar üşüttüğünde...

"Ne yaparım?" diye düşünür mü? 

Hiç bilemeyeceğiz...

Bir zamanlar bir seveni var mıydı? 

Ve onu terk edenin sevenleri olmalı mıydı?

Asla ama asla bilemeyeceğiz...

Ama bilmeliyiz ki; sahipsiz kaldıysa onlar, sebebi insanlar.

Veteriner Hekim Dr. Ebru TONG